المنت دستگاه

المنت را چه کسی اختراع کرد وبا گذشت زمان چه تغییراتی داشته است
توماس ادیسون اولین کسی بود که المنت را برای تولید نور در لامپ در اوایل قرن نوزدهم میلادی به کار برده است وهمچنین در اواخر قرن نوزدهم میلادی جیمز پرسکات ژل و جولیوس رابرت مایر اولین قانون ترمودینامیک را ارائه کردند و بعد از آن یک مهندس آمریکایی بنام ادوین رود موفق به اختراع المنت میکردم در سال ۱۹۰۵ میلادی شد و در سال ۱۹۰۶ آن را به ثبت رساند.
انواع المنت:
۱.⁠ ⁠سیم المنت با آلیاژ کروم الومل
آلیاژ کروم الومل دارای ترکیب ۲۵٪ کروم و۶٪آلومینیوم و با قیمانده آهن است و دارای مقاومت ۱۳۰۰ درجه سانتیگراد به طور اثبات شده میباشد و حداکثر مقاومت در دمای ۱۵۰۰ درجه سانیگراد را دارد .
ضد زنگ و ضد اکسیداسیون در این المنت نسبت به المنت نیکروم بسیار پایین تر میباشد
۲.المنت کوپرونیکل
سیم المنت کوپرونیکل حاوی ۱۰تا ۳۰٪ نیکل میباشد وبه علت مقاومت بالا در برابر خوردگی معمولا برای خطوط لوله واقع در سطح ابها و اقیانوس ها بکار میرود
الیاژ کوپرونیکل مقاومت بسیار زیادی د. برابر فرسایش و رسوب گیری دارد وگازهایی مانند کلر و کلرید هیدروژن به این الیاژ واکنش نشان میدهد

لعاب عبارت است از لایه نازکی از سیلیکات که از مواد شیشه گونه که مایعی است منجمد شده که با افزایش حرارت حالت چسبندگی و ویسکوزیته وکششی در خمیر ان پدید می اید.
لعاب را همچنین میتوان اینگونه تعریف کرد،لعاب روکش نازک وشیشه گونه ای است که رنگ های خود را از اکسیدهای مختلف فلزات مانند کبالت،اکسید اهن،اکسید منگان وسایر مواد معدنی رنگی و غیره تامین کرد.
گروه تولیدی صنعتی پارس اراد در تمامی دستگاه های ذغال سرخ کن پارس اراد از بین روشهای معمول روش لعاب کاری الکترو استاتیک به روش خیس بهره برده است که در ادامه به ان میپردازیم
گروه تولیدی صنعتی پارس اراد ابتدا قطعات را در یک میدان مغناطیسی با جریان مستقیم دارای ذرات باردار مثبت ومنفی قرار میدهد و هنگامی که لعاب اسپری میشود،ذرات باردار لعابیکدیگر را دفع میکنند و فقط جذب قطعه میشوند و به علت عدم الودگی محیط زیست قطعات را داخل کوره های الکتریکی قرار میدهند وبا درجه حرارت ۹۰۰الی ۱۲۰۰ درجه سانتیگراد پخته میشوند.
با وجود هزینه های بالای لعاب کردن گروه تولیدی صنعتی پارس اراد به دلایل زیر تمامی دستگاه های ذغال سرخ کن پارس اراد را لعابکاری میکند
۱.غیر قابل نفوذ کردن بدنه دستگاه (مقاومت در برابر ضربه)
۲.افزایس مقاومت مکانیکی وشیمیایی(مقاومت در برابر رطوبت و زنگ زدگی)
۳.افزایش قابلیت. های مصرفی وبهداشتی کردن سطح محصولات(پاک شدن اسان وسریعتر بدنه دستگاه)
۴.حفظ تزئینات بدنه (زیبایی بخشیدن و رنگ امیزی بدنه)